باریجه

مشخصات گیاه دارویی

خانواده گیاهی: باریجه متعلق به خانواده چتریان (Apiaceae) می‌باشد.

اندام مورد استفاده دارویی: اولئوگم رزین.

نوع ماده موثره و ترکیبات شاخص: صمغ باریجه متشکل از 5 تا 30 درصد اسانس، 50 تا 70 درصد رزین و 20 تا 40 درصد صمغ می‌باشد. گروه‌های مختلفی از ترکیبات طبیعی در اسانس باریجه موجود می‌باشد که از مهم‌ترین این ترکیبات می توان به گروه کربوهیدرات‌های مونوترپنی اشاره نمود که بیش از 88 درصد از حجم اسانس را به خود اختصاص داده‌اند و شامل ترکیباتی نظیر سابینن (35-40%)، آلفا پینن (10-15%) و بتا پینن (10-15%) می‌باشند. همچنین از سایر ترکیبات مهم نیز می‌توان به ترکیبات پاراسایمن (8%-10) و آلفا توجون (7%-10) اشاره نمود.

خواص و اثرات مهم درمانی: باریجه در افراد مبتلا به مشکلات قلبی و عروقی، فتق روده، کم اشتهایی، سرفه و اسپاسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. باریجه به مبارزه بدن با انواع خاصی از باکتری‌ها کمک می‌کند. باریجه در برخی از موارد به طور مستقیم به منظور بهبود زخم بر روی پوست اعمال می‌شود. در غذاها و نوشیدنی‌ها از اسانس و ترکیبات رزینی باریجه به عنوان طعم دهنده استفاده می‌شود. در صنعت نیز از اسانس و رزین باریجه در صنایع عطر و لوازم آرایشی به فراوانی استفاده می‌شود.

پراکنش جغرافیایی: باریجه متعلق به منطقه خاورمیانه می‌باشد و در کشورهای ایران، افغانستان و ترکیه رشد می‌نماید.