آنغوزه

مشخصات گیاه دارویی

خانواده گیاهی: آنقوزه متعلق به خانواده چتریان (Apiaceae) می‌باشد.

اندام مورد استفاده دارویی: اولئوگم رزین.

نوع ماده موثره و ترکیبات شاخص: آنغوزه حدودا از  4-20٪ روغن فرار، 40-60٪ رزین و 25٪ صمغ تشکیل شده است. پینن، کادینن و وانیلین در اسانس یافت می‌شود و آمبلیفرون، آسارسینوتانول، فئوتیدین، کامولونول و اسید فرولیک در رزین وجود دارد. اجزای اسانس آنغوزه حاوی انواع ترکیبات معطر بوده که درصد بالایی از این ترکیبات معطر حاوی گوگرد می‌باشد.

خواص و اثرات مهم درمانی: آنغوزه برای مشکلات تنفسی از جمله برونشیت مزمن، آنفلوآنزای خوکی و آسم استفاده می‌شود. همچنین برای مشکلات گوارشی از جمله نفخ روده، تخریب معده، سندرم روده تحریک پذیر  و کولون تحریک‌پذیر استفاده می‌شود. برخی شواهد علمی وجود دارد که ترکیبات موجود در آنغوزه به درمان سندرم روده تحریک‌پذیر کمک می‌کنند و همچنین می‌تواند بدن را در برابر سطح بالای چربی‌های خاص از جمله کلسترول و تری‌گلیسیرید محافظت نماید. آنغوزه در درمان سرفه و گلودرد خشک کاربرد دارد. در بعضی از موارد از آنغوزه در درمان رعشه، دیوانگی، تشنج و بعنوان یک محرک عصبی برای خستگی ذهنی و فیزیکی توام با افسردگی استفاده می‌گردد. از آنغوزه برای شروع مجدد دوره قاعدگی در مواردی که به دلایلی دوره قاعدگی متوقف شده باشد، کاربرد دارد. در صنعت از آنغوزه به عنوان عطر در لوازم آرایشی و به عنوان عطر و طعم‌دهنده در غذاها و نوشیدنی ها استفاده می‌شود.

پراکنش جغرافیایی: آنغوزه در مناطق مرکزی آسیا و مدیترانه گسترش و به طور وسیعی در کشورهای ایران و افغانستان رشد یافته است.